Voorbeeld van codering

He resultaat van het digitale samplingproces is een reeks van enkelvoudige samples. Eén sample is een digitale representatie van de waarde van een signaal op een bepaalde tijd.

De waarde van een sample kan geïnterpreteerd en gecodeerd worden op verschillende manieren. De eenvoudigste is lineaire codering. Dit betekent dat elk waarde van het sample direct de waarde van het analoge signaal, vermenigvuldigt met een constante factor, representeert. Dit is gemakkelijk te behandelen, maar heeft het nadeel dat ruis hoorbaar zal zijn speciaal bij lage amplitudes, waar het het meest verstoort en minder hoorbaar bij hoge amplitudes, waar het minder hoorbaar is.

Eén manier om de invloed van ruis te verminderen is niet-lineaire codering. Dit betekent dat lagere amplitudes versterkt worden voor verwerking. Omdat lagere amplitudes versterkt worden, zal hun afstand tot ruis vergoot worden en de kwaliteit verbeteren. De meest algemene methoden hiervoor zijn A-Law en U-Law codering - een gestandaardiseerde logarithmische versterkingskromme, gebruikt in digitale telefonie (ITU G.711 standaard).

Niet-lineaire codering

Niet-lineaire codering