Wanneer we geluid op een computer willen opslaan en afspelen, moeten we het analoge geluid eerst in digitale gegevens omzetten. Dit proces wordt digitalisering genoemd. Het zet een elektronisch signaal om in een reeks van digitale waarden.

Digitalisering van het elektronische signaal

De omzetting kan begrepen worden als een herhaalde meting van het waarden van het elektronische signaal op bepaalde tijden, dus door sample van het signaal te nemen. Het resultat wordt dan gecodeerd als een digitale waarde.

Het samplen zou gedaan kunnen worden op willekeurige afstanden of in constante intervallen. De laatste methode is veel gemakkelijker te behandelen en dus wordt het gewoonlijk gebruikt, met een constante snelheid - de zogenaamde samplesnelheid. Gebruikelijke samplesnelheden zijn 8000, 11025, 22050 en 44100 samples per seconde. In de praktijk worden samplesnelheden ook gegeven als frequencies, in Hz of kHz.

De samplesnelheid beperkt de hoogste frequentie die een gedigitaliseerd signaal kan representeren. Vanwege het theorema van Shannon is de hoogst bruikbare frequentie de helft van de samplesnelheid, dus met 44.1 kHz samplesnelheid kunt u geen signalen sampelen met meer dan 22 kHz. Om een schending van die regel voor halve samplesnelheid te vermijden heeft uw geluidskaart al ingebouwde filters die frequencies die hoger zijn dan de helft van de gebruikte samplesnelheid.

Gesampled signaal